قصه بقلم كوكى

انا فى مصېبه سوده انا من منطقه شعبيه والدوشه فيها كتيره قولت انام شويه بعد ما روقت الشقه وماما كانت فالسوق دخلت نمت لأنى كنت تعبانه بس قلقت من النوم ع دوشه الشارع ولاقيت ريقى ناشف اوى قمت ع المطبخ أجرى علشان اشرب سمعت صوتهم بودانى سمعت امى
م قمت رجعت ع طراطيف صوابعى من المطبخ ع اوضه نوم ابويا وامى علشان اشوف مين ده اللى وكل لما اققرب علشان افتح الباب اخاڤ اوى مش قادره اتنفس ودخلت ع اوضتى وفضلت اعيط وحاسه انى ھموت والوقت بيجرى بطيئ اوى يااه انا تعبانه ومش قادره اتنفس الفون رن بصيت فالفون لاقيته بابا يا حبيبى يا بابا 

عمره اللى تعبوا علشان يخلفونى ما هى ماما قالتلى انها تعبت علشان تحمل فيه ما انا البنت الوحيده جابونى بعد شوقه زى ما بيقولوا ومجبوش غيرى روحت مسكت الفون ورديت عليه لاقيته يا حبيبى فرحان وبيقولى ان النهارده أجمل يوم فى حياته ربنا فتح له باب رزق جديد وقالى وشك عليه حلو يا توبه وكان فرحان ما هو ابويا ارزقى ع باب
الله بيفصل شنط ع ايده القماش بتاعه السوق وبيخرج يبعها ورغم كده عمره ما حرمنا من حاجه انا ولا امى وقفل معايا وهو فرحان علشان لاقى شغل فاليوم ب 100 جنيه صافى من غير ما يتعب ويسهر طول الليل ويفصل شنط انا حزينه بس لازم اخد موقف وفى نفس الوقت مش عارفه أواجه
امى يااااه من النهارده امى ماټت انا التفكير تعب دماغى ده احنا فى منطقه شعبيه كلها ناس رايحه وجايه والوقت لسه بدرى دى الساعه 7 بالليل 
الخامس لأول مره اطلع من غير ما أقف ووقفت على باب شقه عمتى والتفكير تاعبنى

أمشى ولا اققولها لحد ما قولت انا هقول وكان وشى اصفر ومذهول وانا بخبط ايدى كانت بتترعش وخبط خبطه مهزوزه وابن عمتى فتح وقال الحق دى توبه بنتك يا خالى يالهوى بابا هنا ولاقيت عمتى قالت تعالى يا توبه حماتك بتحبك ودخلت لاقيت بابا وعمتى قاعدين بياكلوا وطبعا بابا عارف شكلى بصلى وقالى تعالى كلى وقام من ع الأكل وقالى مالك يا توبه وشك مخطۏف
كده ليه امك فيها حاجه معرفتش ارد عليه بقيت زى الحجر ووشى مخطۏف ومش قادره اتنفس بس بابا مش سايبنى وصوتوا عالى ومساكنى من دراعى ويقولى مالك ردى عليه فيكى ايه روحت ومن غير ما حس قولت بابا فى مصېبه 
ج. والاخيره توبه
بابا فضل ماسك دراعى وقالى مالك يا توبه روحت قولت عمتى مسكت بابا وقالت استنى راحت مسكت ايدى وقالت توبه انتى مش صغيره ماما مالها تعبانه
بس انا جسمى ساب وبقيت اترعش وقولتلها والله يا عمتى انا مكنتش